جمهوری نیکاراگوئه کشوری است در آمریکای مرکزی . پایتخت آن ماناگوآاست. نیکاراگوئه از نظر مساحت بزرگ‌ترین کشور آمریکای مرکزیاست.

نیکاراگوئه از شمال با هندوراسو از جنوب با کاستاریکاهمسایه است. در ساحل شرقی آن دریای کارائیبو در ساحل غربی آن اقیانوس آرامقرار دارد.

جمعیت نیکاراگوئه 6 میلیون نفر و واحد پول آن کوردوبااست. نیکاراگوئه کشوری چندنژاده است که زبان رسمی آن اسپانیایی می‌باشد. 69 درصد از جمعیت آن مستیزو (دورگه سرخ‌پوست و سفیدپوست)، 17 درصد سفیدپوست، 5 درصد سرخ‌پوست و 9 درصد سیاه‌پوست هستند.

نیکاراگوئه مذهب رسمی ندارد اما بیشتر مردم آن پیرو شاخه کاتولیک رومیاز دین مسیحیت هستند.

امپراتوری اسپانیا در سده شانزدهم این منطقه را تسخیر کرد و نیکاراگوئه در سال 1821 از اسپانیا استقلال یافت. از زمان استقلال آن، نیکاراگوئه دستخوش دوره‌هایی از ناآرامی‌های سیاسی، دخالت نظامی از سوی ایالات متحده، دیکتاتوری، و بحران مالی شد که این رویدادها از علل اساسی وقوع انقلاب نیکاراگوئهدر دهه‌های 1960 و 1970 بودند. پیش از انقلاب، نیکاراگوئه یکی از ثروتمندترین و پیشرفته‌ترین کشورهای آمریکای مرکزی بود. درگیری‌های انقلابی، همراه با زمین‌لرزه سال 1972، جایگاه پیشین اقتصادی کشور را با زوال مواجه کرد.

نیکاراگوئه امروزه یک جمهوری دموکراتیکاست، و در سال‌های اخیر رشد اقتصادی و ثبات سیاسی را تجربه کرده‌است. در سال 1990، نیکاراگوئه ویولتاچامورو را به عنوان رئیس جمهور خود را انتخاب کرد.

تنوع زیست جانوری، آب‌وهوای گرمسیری و آتشفشان‌های فعال، باعث افزایش سفر گردشگران به نیکاراگوئه شده‌است.